Liskesven

Vennen zijn kleine meertjes, die zijn ontstaan in de ijstijd, maar pas later (in het Holoceen) met water gevuld zijn geraakt. De letterlijke betekenis van ven is 'moerassige waterplas'. Vennen vinden we in Nederland op de zandgronden, meestal gelegen in het bos of een heidegebied.

Aan de rand van een ven treedt veelal een natuurlijk transitieproces op. Er groeien planten, waaronder veel mossen. Na afsterven ervan blijven resten achter die onder water nauwelijks vergaan, daardoor treedt verlanding op. In de loop van eeuwen kan zo een pakket hoogveen ontstaan. Het veen is later bij turfwinning vaak weer weggegraven.

Helaas is het aantal vennen is de laatste decennia aanzienlijk afgenomen. Met hulp van de mensen van onze tuinarchitect Noël van Mierlo gaan daar iets aan doen: Schoor is binnenkort een stukje peellandschap rijker, inclusief vennetje! Hierbij een terugblik op de inmiddels afgeronde werkzaamheden in dat deel van de tuin, aan de hand van foto's gemaakt door Noël:





Hier zien we hoveniers Casper en Dave bezig met de vijverrand. Eigenlijk is dit de tweede rand, want wat verder naar het midden zit nog een opstaande rand die moet voorkomen dat de op de folie aan te brengen leem en klei straks het diepere deel van de vijver inschuift.

Uiteindelijk zal het water in onze ven ongeveer tot aan deze tweede rand komen te staan.

Op deze overzichtsfoto zie je die leem en kleigrond langs de rand van het ven. Ook is hierop al een stuk beplanting aangebracht in de vorm van Molinia pollen (de donkere plekken). Molinia vormt dichte zoden, en komt nog voor op veenweiden, de blauwgraslanden. De lange halmen met pluimen werden vroeger vaak gebruikt voor het reinigen van tabakspijpen, vandaar de alternatieve naam 'pijpestrootje'.
Ook zien we op bovenstaande foto hovenier/timmerman Erik nog druk in de weer met het vlondertje. Ik kan me al helemaal voorstellen dat dit straks een prachtige plek is om rustig te zitten en wat te mijmeren:


Veel vennen en veentjes kennen een rijkdom aan namen. Zo vinden we in het nationaal park Dwingelderveld het 'Moordenaarsveen'. Naar verluidt is daar ooit op onopgehelderde wijze een verdoolde Spaanse soldaat omgebracht. Wie er oor voor heeft, kan op een stille, nevelige nachten het arme slachtoffer weer horen smoren en stikken in dat vennetje...

Diverse vennen zijn in de loop van de tijd vernoemd naar de eigenaar, de gebruiker of turfgraver of iemand anders 'die er iets mee van doen had'. Daarom stel ik voor de ven nabij de Liskeshoeve om te dopen in de 'Liskesven'. Champagne!

---

Natuurvijver met leem en folie

De afgelopen week is door de mannen van tuinarchitectenburo Rien van Mierlo hard gewerkt aan de ven. Het deel waar de leem + klei op de folie wordt aangebracht, is nu gereed.

Zoals duidelijk op de foto is te zien, zijn de hellingen van het deel dat straks onder water zal verdwijnen veel minder steil in tegenstelling tot een normale vijver. Geleidelijk verloop zorgt ervoor dat er veel meer soorten moeras- en waterplanten kunnen groeien. Daarnaast is een flauwe oever veel vriendelijker voor vogels en amfibieën. Het resultaat is straks een natuurlijke ven waar vanzelf planten en dieren in komen. Vogels die de vijver bezoeken hebben vaak plantenzaadjes en kuit aan hun poten hangen. Alles wat op deze manier in de vijver terecht komt en zich hier goed voelt blijft erin. Binnen een jaar zal de ven eruit zien alsof het er al jaren ligt.

Ondertussen heeft het tuinplan z'n definitieve vorm gekregen. De komende tijd zal er verder worden gewerkt aan de realisatie van de tuin, en binnenkort zullen we ons samen met de lichtarchitect ook buigen over de tuinverlichting. Het is allemaal een flinke bult werk, maar zeker de moeite waard!

---

Under Construction - Part I

Afgelopen dinsdag was Addy van Nexit Architecten meegekomen naar de bouwvergadering, en hij heeft een aantal fraaie zwart/wit plaatjes geschoten van de Liskeshoeve in aanbouw. Ook de bouwheer + bouwdame zijn in beeld gebracht. Bedankt Addy!

---

Een brug te ver?

Inmiddels wordt er ook hard gewerkt aan de tuin. Verleden week is de ven uitgegraven, en is de folie aangebracht. Deze week is ons bruggetje gemaakt, een mooi element uitgevoerd in bankirai:

De komende dagen wordt het vlondertje gemaakt, ook van bankirai. Volgende week wordt de leem langs de randen aangebracht, samen met de rietpollen. En dan wordt ook het achterste deel van de tuin verder ingericht.

Het is dat het nog zo koud is, maar anders had ik alvast een duik genomen!

---

Ook het bijgebouw is kloek!

De dakbedekkers zijn ook druk met het aanbrengen van de golfplaten op het bijgebouw, dat daarmee toch een andere, en ook forsere aanblik gaat krijgen:

Ik heb een tijdje rondgelopen met een wat onzeker gevoel over die zwarte golfplaten, zo in de zin van 'wordt het straks niet een enorme zwarte, dominerende doos?' Maar nu ik het zo bekijk, past het goed bij de omgeving, die het gebouw voldoende ruimte en dus tegenwicht biedt.

En eindelijk, hier is tie dan: de verholen goot! (zie ook de blog van 3 maart 2008):

---

Gesloten dakconstructie

Er wordt hard gewerkt aan het dak van het hoofdgebouw. Het bovenste gedeelte van het dak van het hoofdgebouw is nu vrijwel geheel met multiplex bekleed, zodat er een gesloten onderconstructie wordt gevormd waar straks het riet op kan worden aangebracht. In tegenstelling tot de traditionele, open constructie waarbij het riet op de latten wordt gebonden, biedt de gesloten constructie een hogere isolatiewaarde en een hogere brandveiligheid.

Zoals op onderstaande foto is te zien, worden de multiplex platen gelijk afgedekt met zeil, aangezien het niet verstandig is om riet aan te brengen op een vochtige ondergrond. Ongeveer ter hoogte van de eerste verdieping begint het pannendak, dus daar komt op de isolatie een regelwerk voor de bevestiging van de pannen:

Op de zolderverdieping begint het al aardig knus te worden, in ieder geval staat daar niemand meer in de regen:

En ten slotte een impressie van het dak in wording vanaf het terras:

We zijn nu dus zo'n beetje onder dak, straks nog onder de pannen...

---

Het dak krijgt vorm

Nadat de stormschade was hersteld, is de afgelopen week verder gewerkt aan het dak. Af en toe waaide er een gure wind, maar de timmermannen hebben nu vrijwel alle dakspanten aangebracht. Op de zolder levert dit een fraai lijnenspel op:

Het silouet (en ook de afmeting.....) van de Liskeshoeve wordt nu ook steeds duidelijker:

Ook is begonnen met het verbinden van de dakspanten met de overhang. Hier wordt de overgang gemaakt van een lange rij dwarsspanten naar een aantal langsspanten, die straks de overkapping boven het terras gaan dragen:

Ten slotte wordt ook het concept van het bijgebouw als 'dochter' van het hoofdgebouw allengs duidelijker. Je ziet nu al dat het bijgebouw eigenlijk refereert aan de 'happen' uit het volume van het hoofdgebouw:

Soms staan we met verbazing te kijken naar wat zich voor onze ogen aan het ontvouwen is: is dit magnifieke gebouw staks echt voor ons?

---

Stormschade

Een week geleden raasde er een storm over Europa, en ook Schoor kreeg daar een staartje van mee. Ongelukkigerwijze stond de wind direct op de kop van de Liskeshoeve, waar een paar dagen daarvoor een start was gemaakt met het aanbrengen van de dakspanten. De nokbalk stond op een aantal stutten, en toen de wind kracht ging uitoefenen op de spanten, ging de hele zaak torderen. De nokbalk was gebroken, en alle stutten waren omgevallen.

De meeste bevestingen met de spanten van de eerste verdieping waren verbogen, maar de hele boel bleef gelukkig nog hangen onder een hoek van zo'n 20 graden.

Gelukkig viel het achteraf gezien erg mee, en kon de schade eenvoudig worden hersteld. Maar de nokbalk is nu wel met spanbanden geborgd...

---